Onderweg...Even wat achtergrondinfo voor de liefhebbers...
Sravasti of Savatthi, plaats waar het Jetavana is gelegen, wordt tegenwoordig geïdentificeerd als Sahet-Mahet, dat nabij Balrampur ligt.
Het klooster van Jeta te Sravasti, het Jetavana klooster dus, was een geschenk van Anathapindika, de belangrijkste mannelijke sponsor van de Boeddha. Zijn naam betekent letterlijk: 'hij die voedsel geeft aan de hulpeloze'. Het is in dit klooster waar de Boeddha 35% van zijn toespraken hield. Vanaf het 21e jaar tot aan het 44e jaar van zijn dienstverlening, bracht de Boeddha de regenseizoenen door in het Jetavana klooster en het Pubbarama klooster, dit vanwege de grote vrijgevigheid van Anathapindika en Visakha, de respectvolle donateurs van de twee plaatsen. Dit verklaart waarom de meeste toespraken daar zijn verteld.
Het klooster van Jeta te Sravasti, het Jetavana klooster dus, was een geschenk van Anathapindika, de belangrijkste mannelijke sponsor van de Boeddha. Zijn naam betekent letterlijk: 'hij die voedsel geeft aan de hulpeloze'. Het is in dit klooster waar de Boeddha 35% van zijn toespraken hield. Vanaf het 21e jaar tot aan het 44e jaar van zijn dienstverlening, bracht de Boeddha de regenseizoenen door in het Jetavana klooster en het Pubbarama klooster, dit vanwege de grote vrijgevigheid van Anathapindika en Visakha, de respectvolle donateurs van de twee plaatsen. Dit verklaart waarom de meeste toespraken daar zijn verteld.
En dan nu de wonderen te Sravasti:
Mahamodgalyayana, een leerling van Boeddha, had een wonder verricht om een bijzonder fijne gouden bedelnap te krijgen. De Boeddha reageerde hierop door het verrichten van wonderen te verbieden. Een groep niet-Boeddhisten hoorde hiervan en concludeerde dat Boeddha geen wonderen kon verrichten. Dus zij daagden hem uit tot een wedstrijd. Boeddha besloot, een wonder te verrichten, onder een mango-boom buiten de stad. Echter, toen Boeddha en zijn gevolg daar aankwamen, waren alle Mango bomen omgehakt. Toen de Boeddha bij de afgesproken plek aan kwam, verwelkomde een lokale tuinman hem met een Mango. Boeddha at de vrucht op en vroeg zijn leerling Ananda om de tuinman de pit te laten planten. Wonderbaarlijk genoeg groeide het zaadje onmiddellijk uit tot een volwassen boom, afgeladen met vruchten.
De daadwerkelijke wonderen vonden echter de volgende dag plaats. De eerste hiervan is bekend als de yamakapratiharya, ofwel 'tweeling illusie'. In dit wonder zweefde de Boeddha naar boven, kwam er vuur uit zijn schouders en water uit zijn voeten. In sommige versies van dit verhaal staat hij hierbij op een regenboog.
Het tweede wonder is bekend als mahapratiharya, ofwel 'Grote Illusie'. In dit wonder verdeelde de Boeddha zichzelf in meerdere lichamen, waardoor alle aanwezigen een eigen 'Boeddha' hadden om mee te converseren. Als dat geen luxe is! Groetjes, Sabine.
No comments:
Post a Comment